HSP staat voor Hoog Sensitief Persoon. Een aantal jaren geleden kwam ik erachter, tot mijn grote vreugde, dat ik dit ben. Waarom was ik daar blij om? Ik hou toch niet van in hokjes denken?! Nou dat zal ik je even kort uitleggen…
Alles kwam bij mij altijd heel erg binnen; emoties van anderen, geluid, licht, etc. Het leek wel alsof ik iedereen z’n gevoel overnam. En als ik ergens kwam waar het heel druk was, vond ik het heel moeilijk om meteen mee te doen. Veel te veel prikkels. En vaak was ik ook erg moe als ik van zo’n drukte thuiskwam. Als iemand boos werd, trok ik mijzelf terug, ik voelde het door mijn hele lijf. Ik was ook erg stil vroeger, tenzij ik met kinderen was waar ik mij heel fijn bij voelde, dan kon ik mijzelf veel beter uiten. En zolang als ik mij kan herinneren, dacht ik over alles na. Waar mensen vandaan kwamen, waarom de één lief was en de ander niet. Wat er gebeurde als ik sliep; waarom mijn dromen altijd zo levensecht waren. Hoe zat het nou met de aarde, het universum en vooral; waarom had alles altijd zo’n effect op mij?